GDYBY NIE BYŁO DZIADKA I BABCI NALEŻAŁOBY ICH WYMYŚLIĆ…
Pomimo tego, że rodzice są najważniejsi dla dziecka, to nie tworzą dla niego „całego świata”. Jest jeszcze rodzeństwo, krewni, dziadkowie, przyjaciele, sąsiedzi. Babcia i dziadek w wielu rodzinach są dla rodziców nieocenionym źródłem wsparcia w procesie wychowania dziecka, pomocą w zapewnieniu mu ciepła i bezpieczeństwa, a także źródłem codziennej wymiernej pomocy, jedynymi osobami, którym mogą w pełni zaufać i powierzyć dziecko bez obaw.
Dziadkowie jako rodzice, tworzą z wnukami relacje najważniejsze, zaraz po relacjach z rodzicami. Dziecko obserwując zachowanie mamy i taty wobec ich rodziców uczy się szacunku dla starszych, sposobu okazywania im uczuć, sprawowania opieki i udzielania pomocy. Dzięki dziadkom poznaje tradycje, uczy się jak obchodzić rodzinne uroczystości. Dzięki nim odkrywa tajemnice rodzinne. Przekazy płynące z pokolenia babci i dziadka są dla dziecka nieocenionym źródłem wiedzy, która ma wpływ na kształtowanie jego osobowości.
Dziadkowie wspomagają swoje wnuki, spełniają ich zachcianki i marzenia, mają czas na wspólne szaleństwa. Są pomocą w sprostaniu wymaganiom edukacyjnym. Oferują swój czas, spokój i cierpliwość. Dzięki pradziadkom i dziadkom dzieci zyskują poczucie zakorzenienia. Nawet jeśli babcia i dziadek nie uczestniczą aktywnie w wychowaniu dziecka, nawet jeżeli wiedza o nich pochodzi jedynie z rodzinnych opowieści, to [pozwala na kształtowanie się tożsamości w oparciu o wspólnotę rodzinną, której dzieci są częścią, Dziadkowie są naturalnymi nauczycielami historii i tradycji. Dzięki ich opowieściom dziecko zdobywa wiedzę o minionych czasach, o swoich przodkach, poznaje dzieje swojej rodziny. Babcia z dziadkiem przechowują rodzinne pamiątki, stare fotografie, potrafią barwnie opowiadać o tym, co już było, wspominać zmarłych. To od nich dziecko może się dowiedzieć jacy byli jego rodzice, kiedy byli mali. To babcia wie najlepiej, jak przygotować świąteczne potrawy, jak wydziergać serwetkę na szydełku, a dziadek opowiedzieć o znaczeniu różnych świąt narodowych, nauczyć ciekawych zabaw. Dziadkowie mogą przekazać wnukom swój dorobek życiowy, swoje wartości i wspomnienia.
Rodzice uczą nas wielu ważnych życiowych umiejętności, niestety często są zbyt zajęci. Bardzo często to dzięki babci i dziadkowi, ich mądrości i bagażowi życiowemu uczymy się życia samego w sobie: cieszenia się pięknem każdego dnia, patrzenia na sprawy z różnych perspektyw, oddzielania rzeczy naprawdę wartościowych od tych ważnych pozornie.
Dziadkowie wielokrotnie są wsparciem dla swoich wnuków.
Doradzają, ale i potrafią wysłuchać. Swoją postawą pokazują, że są w życiu rzeczy naprawdę ważne, trwałe, niezmienne, o które warto zabiegać i walczyć. Dzięki nim wnuki uczą się dostrzegać, że hierarchia wartości, na której buduje się życie jest potrzebna i może dać wsparcie w zmieniającej się rzeczywistości i trudnej do przewidzenia przyszłości. Od dziadków młodzi mogą się uczyć jak radzić sobie z trudnościami, chorobą, ograniczeniami, jak przyjmować naturalne zmiany spowodowane procesem starzenia się, jak nie bać się śmierci, jak ją przyjmować, jak się rozstawać z najbliższymi, ze światem. Pokazują, że jest jakiś głęboki sens we wszystkich ludzkich doświadczeniach. Dziadkowie pomagają wnukom, kiedy są małe. Później sytuacja może się odwrócić i wnuki stają się podporą w sytuacji walki ze zmniejszającą się sprawnością, chorobami.
Aktywne i dynamiczne wnuki stają się niejednokrotnie nauczycielami i przewodnikami dla babci i dziadka w nowoczesnym świecie komputera, internetu, telefonu komórkowego, ale taż zmian w dziedzinie mody i kosmetyki. Pokazują rzeczy, które czynią życie łatwiejszym i ciekawszym, mobilizują do działania i pomagają twórczo zaadoptować się do zachodzących zmian. Kontakt dziecka czy nastolatka z osobami najstarszymi w rodzinie to okazja do nabywania konfrontowania różnych kompetencji, umiejętności wiedzy i poglądów.
By się prawidłowo rozwijać człowiek potrzebuje innych ludzi. Kontakt z każdym człowiekiem zostawia w nas ślad nawet, jeżeli nasza pamięć tego nie obejmuje. Dzidkowie nie tylko są pogotowiem, które interweniuje kiedy rodzice muszą gdzieś wyjść, i nie ma z kim zostawić dzieci. Bez ich doświadczenia, wspomnień i przyzwyczajeń wychowanie młodego człowieka nie byłoby możliwe.
Wszystkim BABCIOM I DZIADKOM DZIĘKUJEMY ZA ICH MIŁOŚĆ I SKŁADAMY NAJSERDECZNIEJSZE ŻYCZENIA Z OKAZJI ICH ŚWIĘTA.
Bożena Cęcelewska – Bielecka- psycholog szkolny
